Nederland

Alweer bijna een week terug uit Suriname. Een week vol feestelijkheden; op woensdag heb ik mijn diploma opgehaald en op donderdag was mijn welkomst/geslaagdenfeestje! Maar ook een week om te acclimatiseren, want het is hier nog steeds wennen.

De bomen zijn klein, de wegen vlak, het verkeer is rechts, het tempo ligt hoger (mijn looptempo nog laag...), het is hier kouder, de roti smaakt anders, nergens meer getoeter en gepsst, de regenbuien zijn minder heftig, nergens zijn kamervriendjes (salamandertjes) en zelfs het gekwaak van de padden is afwezig, de wc´s spoelen automatisch door (in Suriname moet je dit soms met een emmertje water doen), geen lekkere salsamuziek meer, de parbo en borgoe ontbreken en het hangmateren is hier toch anders...

Ik denk/ben bang dat ik over een tijdje mijn rustige Surinaamse tempo, weer verruild heb voor het westerse gehaast.

Terug in Nederland

Na een vlucht van bijna negen uur stond ik tegen zes uur in de ochtend weer op Nederlandse bodem, waar mijn ouders en broer mij stonden op te wachten. En ik moet zeggen, ik vind het hier best frisjes.
Waarschijnlijk heb ik nog wel een tijdje nodig om weer te acclimatiseren, want de verschillen tussen de beiden landen zijn nog best groot. Neem alleen al de natuur; geen jungle meer met gigantisch hoge bomen, brulapen, ara's, slangen, vogelspinnen en ander natuurschoon; geen koloniale panden meer, geen avontuurlijke tripjes meer richting het binnenland of gewoon relaxen aan een van de Surinaamse rivieren en de 'no spang'-mentaliteit gaat helaas weer plaats maken voor iets anders...
...ik ga in elk geval lekker nagenieten van mijn verblijf in Suriname.

En mensen erg leuk dat jullie telkens trouw mijn blog hebben gelezen en bedankt voor de reacties! Deze week plaats ik sowieso nog een aantal foto's en volgen er nog posts over mijn diplomauitreiking (27 juni) en mijn welkomst/geslaagdenfeest (28 juni).

De allerlaatste update vanuit Suriname

Ik kon het niet laten om toch nog eventjes snel achter de pc te kruipen toen ik in de buurt van De Ware Tijd liep. Dus nu dan toch echt het laatste bericht vanuit Suriname.

Zoals jullie al konden lezen, zijn we donderdagavond als afsluiting van de stageperiode wezen eten bij de Garden of Eden. Samen met Jan, Sarah, Suzanne, chef Bonnie en hoofdredacteur Ricardo hebben we heerlijk Thais gegeten. Het restaurant was super mooi. Binnen straalde het restaurant typische oosterse sferen uit, met een lekkere lougehoek. Het eten zelf is in de tuin van het restaurant, erg mooi, we zaten in een hutje en als groep heb je geen last van andere gasten. Een super plek! En inderdaad de baas betaalde ;-)
Als cadeautje hebben we van directeur Steve een Surinaamse vlag en een pen van De Ware Tijd ontvangen.

Salsa
Donderdagavond moest ik afdansen en ik ben geslaagd voor mijn semi-gevorderden. Het certificaat heb ik vrijdagavond opgehaald, maar dat ging niet zomaar. Ik moest eerst nog eventjes een showtje geven van dertig seconden, solo, zonder partner, dus dat was wat minder. Scheelt het was voor een groep basiscursisten ;-) Gelukkig kreeg ik naar afloop applaus en als cadeautje nog een waaier. Een topavond in elk geval.

O ja, mijn tas is zo goed als ingepakt. Zelfs mijn klamboe dus ik hoop dat ik niet de allerlaatste nacht als nog wordt lek geprikt...

De volgende update volgt vanuit standplaats Grolloo

Suriname...

En het einde van het avontuur in Suriname is nu dan toch echt in zicht.

Vandaag hadden Suzanne en ik onze laatste stagedag. Een raar idee om, na drie maanden bij de Ware Tijd rond te hebben gelopen, hier niet meer terug te komen. Ik heb in elk geval genoten. Vanavond hebben we ter afsluiting van onze stageperiode nog een etentje bij het duurste restaurant in Suriname, op kosten van de baas, althans dat is ons wijs gemaakt en daarna is het echt einde stage bij de Ware Tijd.

Vanavond is ook mijn allerlaatste salsales alweer, hopelijk lukt het mij om vanavond vervroegd af te dansen zodat ik het bewijs heb dat ik een semi-gevorderde salsadanseres ben ;-)

Morgen en overmorgen heb ik nog twee dagen lekker vrij. Tijd om nog de laatste dingetjes te kopen en om mijn tas in te pakken om vervolgens zondag in het vliegtuig naar Nederland te stappen om rond half 6 maandagochtend op Schiphol te staan.

Brownsberg & Isadou

Hallo trouwe bloglezers! Nog een weekje Suriname en dan kom ik jullie weer lastigvallen in Nederland. Maar eerst nog even een update.

Donderdag 14 juni Brownsberg
Precies twee maanden geleden stond ik ook al op de Brownsberg, genietend van het uitzicht over het stuwmeer en lopend naar de Irene- en Leovallen. Dit keer heb ik precies hetzelfde gedaan. En ik moet zeggen de wandeling blijft pittig, maar het blijft mooi die jungle. Onderweg de nodige dieren gezien: een eekhoorn, een slangetje en heel veel kikkers met felgroene strepen. 's Avonds was het gezellig, met een potje ezel en lekker eten van John.

Vrijdag 15 juni Brownsberg & Isadou
's Ochtends werden we wakker gemaakt door gids Errel omdat hij een aantal trompetvogels had gesignaleerd. Erg leuk om te zien. Dit keer had ik trouwens een stuk beter geslapen in de hangmat, allereerst omdat ik mijn eigen hangmat mee had maar ook omdat de deken een stuk warmer was en er een stuk minder snurkers waren, alleen gids John deed nog even een poging om een brulaap na te doen.
Na het ontbijt zijn we naar de Mazaronitop gelopen, vanaf daar heb je een nog mooier uitzicht over het stuwmeer, dat een grote heeft van de provincie Utrecht, en zijn we vervolgens vertrokken naar Atjoni, een plaatsje helemaal ten zuidwesten van het stuwmeer. Dit is de laatste plek die per auto te bereiken is, daarna ben je afhankelijk van vervoer over het water.
Vanaf Atjoni is het nog ongeveer een half uurtje varen naar vakantieoord Isadou. Wij moesten helaas door de regen, dus we kamen zeiknat aan, gelukkig maakte het mooi onderhouden eilandje van ongeveer 40 bij 140 meter veel goed.
's Avonds zijn we nog eventjes op vogelspinnenjacht gegaan en hebben we het spel Ezel gedaan, kaarten verzamelen en als je pech of mazzel had, het is maar hoe je het bekijkt, borgoe drinken.

Zaterdag 16 juni Isadou
Gelukkig scheen de zon vandaag vol uit, wat het eilandje een nog mooiere uitstraling gaf, met de leuke hutjes met daken van palmbladeren.
Deze dag zijn we naar Njun Aurora gegaan, een van de grotere dorpen in het binnenland met 1500 inwoners. Vanaf daar hebben we ongeveer een half uurtje gelopen naar Gunsi, een traditioneel dorp, waar je eerst onder een poortje door moet lopen om de boze geesten achter te laten.
Na het bezoek aan de dorpen zijn we teruggevaren naar Isadou, waar we nog heel eventjes gezommen hebben om vervolgens alweer richting huis te gaan. In Atjoni kwamen we collega Hugo den Boer op zijn huwelijksreis nog tegen, hij was de dag ervoor getrouwd met zijn Annelies. Leuk om ze toch nog eventjes tegen te komen, het huwelijk konden we namelijk door onze trip niet bijwonen.

Jammer genoeg was dit onze laatste trip naar het binnenland alweer. De volgende trip die ik ga maken is die naar huis.

GESLAAGD!!! GESLAAGD!!! GESLAAGD!!!

Het is nu officieel. Ik ben geslaagd voor mijn opleiding journalistiek. Vandaag kreeg ik van mijn stagebegeleider in Nederland te horen dat ik een 7,5 heb voor mijn stage bij de Ware Tijd. Wat dus neerkomt op een 8, aangezien cijfers afgerond worden! Nu kan ik echt mijn papiertje gaan ophalen op 27 juni en dat wordt feesten op donderdag 28 juni. Iedereen is die dag welkom vanaf 16.00 uur aan de Voorstreek. Mocht je mee willen feesten, laat dan wel even weten dat je komt! Hopelijk zie ik jullie allemaal over twee weken!

Survival in Paramaribo 2

Gistermiddag ben ik samen met Sarah en Paulien gaan zwemmen bij VOS. We hadden echt heerlijk weer, dus ik ben weer aardig verkleurd. Nu hopen dat die rode kleur zich snel omzet naar een mooie egale bruine tint, zodat jullie over twee weken zullen zeggen: 'Jeetje! Wat ben jij bruin geworden!' ;-)

De middag zwemmen werd helaas minder leuk afgesloten doordat ik een verontrustende sms kreeg van Suzanne waarin stond dat ze was overvallen. Net als bij mij de vorige keer is de tas afgerukt door jongens op een scooter. Dit keer hebben ze echter iets meer geweld gebruikt, waardoor ze kwam te vallen met haar fiets, ze heeft schaafwonden opgelopen aan haar elleboog en in haar zij. Gelukkig is het niet ernstig, maar schrikken is het wel.
Erg balen is dat we nu helemaal geen fototoestel, usb-stick/mp3-speler, pinpas etc. meer hebben. Ook 1 setje huissleutels zijn we weer kwijt, dus we hebben gisteren gelijk een extra slot gekocht. En vanochtend zijn we langs onze huisbaas gegaan om te vragen of de sloten opnieuw vervangen kunnen worden. Hopelijk wordt dat vandaag nog gedaan, zodat de rest van onze spullen veilig achter slot en grendel liggen.

Hopelijk worden we de laatste twee weken gewoon met rust gelaten en kunnen we lekker genieten van de laatste paar dagen in Suriname. In elk geval hebben we donderdag tot en met zaterdag een tripje op de planning staan. Kunnen we daar in elk geval gaan relaxen!